Ben pois xa me poño e quero e non poido, deixar de costado está coral, que non saberemos si se me antolla de patacas ou de tomates escaldadeiros en auga fervinte para que ti os papes. Ou da contra se te desgustas, os limpes contra d'isa tea de sinais. Xa sinto como me levan os fonchos, que fai tempo, meus aneis, deixáronme saídas da lagóa relucente e fonda, coma o descanso dos infantes, cando estudan, coma fuxir da voráxine atómica; coa que tiven que de prender a votar a minha chalupa, entre dilixencias e rochas arriscando o fogar imaxinario en oupas.
Ver todos os artigos de V12UD4
V12UD4 