Paradoxas

Do rei e a sua familia afastadevos

ou pola contra seredes sempre escravos

Nos vaos nas que esteades pechados

tornan febles para poder el escacharvos.

Quen pode paralo namentres ficamos ebelesados

dámonos o noso taballo

máis él nos quere afogados.

Moito lle levo aturado,

e tamén moito calado.

Nin serás, nin amigos

que fagan ben o camiño

e xa postos o pes hulindo

os regos de cepa do viño

Os cartos que cobres do fio

telos que demostrar sen lio.

– O dereito o traballo haise que gañalo

namenteres él fica vivindo o seu carallo

” Ya toi volando baby “